En weer een trui model 29 uit Knippie winter 2006

Dit is dus een trui voor de oudste zoon. Die in maat 152 is naar de jongste gegaan. Eigenlijk heeft oudste maat 158, maar dan moest ik het patroon tekenen. Maat 164 stond wel op het patroon, dus die heb ik gemaakt , maar dan zonder boorden aan de mouwen en de onderrand. Nu is de trui wel lang genoeg en hooguit iets wijd. De binnencapuchon heb ik nu gemaakt van lichtblauwe fleece. De mouwboorden en onderboord zijn ook tegengevoerd met een flink stuk fleece. Als oudste nu gegroeid is, kan de fleece uitgelegd worden en past de trui nog steeds. Tja, wie liever lui dan moe is, moet slim zijn.

Trui Knippie Idee winter 2006, model 29

Tja, dat krijg je als je alvast een patroon uitttekent en het laat liggen. Deze trui was bestemd voor mijn oudste maar past nu mijn jongste zoon. Maat 152 is het. De stof is een lekker zachtharige knuffelstof die enorm pluist. Naaimachine en omgeving zaten onder de pluisjes nadat ik ermee bezig was geweest. En ik was natuurlijk ook één grote pluis. Maar het grootste compliment: ik heb de trui vandaag afgemaakt en meneer is net op de foto geweest met de trui en nu wil hij hem niet meer uitdoen.....

Overigens is dit het toetje dat hij trekt als je zegt dat hij mag lachen.

Jurkje 14A uit Knippie Baby winter 2007/2008

Eindelijk eens een jurkje gemaakt. Misschien vreemd, ik heb immers geen dochters alleen 2 leuke zonen. Maar die jurkjes zijn zo schattig en ook snel klaar. Deze is dus voor het dochtertje van mijn collega. Beetje op de groei, maat 74. Het is een zomermodelletje, maar met een t-shirtje of romper met lange mouwen eronder zou het zelfs een feestjurkje voor nu kunnen zijn. Ik heb het jurkje versierd met vlindertjes en bandjes. Heerlijk fröbelen dus. Hierna volgt waarschijnlijk een stoere trui in maat 152 of 158. Heel wat meer stof dan dit gevalletje.......

Dit is wat ik de laatste maanden gedaan heb. Niet veel, door verhuizen, vakantie en een nekhernia. Gelukkig kan ik nu weer een beetje achter de naaimachine. Het alfabetwandkleed is overigens al heel wat ouder, het is zelfs al niet meer in huis. Ooit gemaakt via een pakket. Wel zelf alles knippen en naaien en versieren met textielverf. De jongens hebben er veel mee gepeeld. Vooral het spiegeltje voor de "I " van ikke had altijd veel succes. De pyama's zijneindelijk af, ik denk dat ze wel een jaar in voorbereiding zijn geweest. Heerlijk wat één middagje meters maken op de machine kan doen.

De joggingbroeken zijn van fleece, lekker warm binnen op een koude herfst- of winterochtend. De oudste wilde graag zijn letter op de achterkant. Nou is hij smal, de pootjes van de M zitten nu dus meer op zijn zijden dan op zijn billen....